Janek Samołyk - wywiad

No, to kolejny mój wywiad przed Wami. Tym razem wypytałem Janka Samołyka, młodego wrocławskiego piosenkarza :) Wywiad również na portalu > Zakochany Wrocław < :)

Grzegorz Kociuba: Jesteś z Wrocławia, tutaj się urodziłeś. Co w tym mieście podoba Ci się
najbardziej? Czy jest coś, co cię denerwuje?

Jan Samołyk: Jest rzecz, która mi się we Wrocławiu podobała, a której jest teraz coraz mniej. Kiedyś
we Wrocławiu było bardzo dużo wolnej przestrzeni. Teraz niestety to wszystko się zabudowuje.
Bardzo lubię Śródmieście, Nadodrze. 

GK: Czy według Ciebie Wrocław jest dobrym miejscem dla młodego artysty? Można się tutaj
wybić?

JS: Trudno mi powiedzieć jeśli chodzi o inne dziedziny sztuki, ale w przypadku muzyki nie jest to
łatwe. Ne ma tutaj czegoś takiego jak wrocławska scena muzyczna, nie ma publiczności, która
regularnie chodzi na koncerty. Są oczywiście fajne zespoły, ale to są tak jakby byty zatomizowane. 
Porównując Wrocław z Trójmiastem, Warszawą, do niedawna z Poznaniem, to mniej się tutaj dzieje.

GK: Jak Ci się gra we Wrocławiu? Czy w związku z tym, że jest to Twoje rodzinne miasto odczuwasz większy stres na występach?

JS: Nie. Na pewno jest inaczej z tego względu, że przychodzą znajomi i dla nich ten koncert jest okazją do towarzyskiego spotkania się zarówno z muzykami, jak i z innymi ludźmi, którzy od dawna chodzą na nasze koncerty. Muzyka jest tylko jednym z wielu powodów, dla których przychodzą na to wydarzenie.

GK: Czy wyobrażasz sobie siebie w innym mieście?

JS: Pewnie że tak, nie mam z tym żadnego problemu. Ale jest mi we Wrocławiu dobrze i nie planuję
się stąd na razie ruszać. Studiowałem w Krakowie, często bywam na Śląsku, więc z przeprowadzką nie miałbym problemu. Natomiast nie chciałbym przenieść się do Warszawy.

GK: Jakie są Twoje muzyczne inspiracje?

JS: Jeśli chodzi o takie wzorowanie się, to zdarza się to w przypadku poszczególnych utworów,
gdy chciałbym aby coś brzmiało jak jakiś konkretny zespół. Bardzo dużo w mojej twórczości
można usłyszeć nawiązań do brytyjskiego rocka, bo to jest muzyka której słucham od dzieciństwa,
od Beatlesów, po punk, Sex Pistols czy brit-pop, który był bardzo popularny kiedy dorastałem.
Z Polskiej muzyki lubię Republikę, Grechutę czy Grzegorza Turnaua. Słucham też Kuby
Sienkiewicza, szczególnie pierwszej płyty Elektrycznych Gitar. Oprócz tego interesuję mnie co robią
polskie zespoły alternatywne, które mniej więcej w tym samym czasie co ja zaczynały swoją przygodę z muzyką.

GK: Czy jest ktoś, z kim chciałbyś kiedyś nagrać utwór lub wystąpić na jednej scenie?

JS: Bardzo chciałem żeby na pierwszej płycie, w piosence In the name of progression zaśpiewali
Michał Skrzydło i Monika Mendak z Iowa Super Soccer. Prawie to doszło do skutku, niestety w ostatniej chwili plan się posypał. Nie wiem czy to się kiedyś uda czy nie, ale fajnie byłoby z nimi coś nagrać. Natomiast we Wrocławiu miałem okazję współpracować z Piotrem Załęskim z Hurtu i Dust Blow. To była fantastyczna przygoda, graliśmy koncert w hołdzie dla zespołu The Go-Betweens z Australii. Ja tam śpiewałem, Załęs grał na gitarze, graliśmy utwory tego zespołu w naszych własnych wersjach. Było fantastycznie, chciałbym kiedyś z nim coś jeszcze zrobić.

GK: Śpiewasz po polsku i po angielsku, niektórzy Cię za to krytykują. Skąd pomysł na taką
mieszankę?

JS: Po prostu piszę piosenki po polsku i po angielsku, to nie był jakiś zamierzony plan artystyczny.
Pisanie piosenek u mnie zawsze zaczyna się od jakiegoś takiego śpiewnego fragmentu melodii i
tekstu. Jeśli wychodzi to po polsku, to wtedy staram się to kontynuować w tym języku, jeśli zaczyna
mi wychodzić po angielsku, to też już tego raczej nie zmieniam. Staram się jednak pisać
częściej w naszym rodzimym języku, bo utwory polskie zdecydowanie lepiej trafiają do publiczności.

GK: A Ty sam lepiej czujesz się śpiewając po angielsku czy po polsku?

JS: Dla mnie to bez różnicy, ale faktycznie prościej mi się pisze po angielsku. W tym języku jest dużo
krótkich fajnych słów, bardzo dużo rzeczy się rymuje i prościej jest mi później dopasować tekst do
melodii.

GK: Do Twojego zespołu dołączyli ostatnio nowi muzycy, Agnieszka Bednarz i Mateusz Brzostowski. Aga śpiewa i gra na skrzypcach. Jak to wpłynie na aranżację starych utworów?

JS: Jeśli chodzi o stare piosenki to niewiele się zmieniło, natomiast wpływa to zdecydowanie na nowe.
Na nowej płycie prawdopodobnie będzie piosenka gdzie Aga i ja zaśpiewamy razem. Mateusz gra
troszeczkę inaczej, ale nie jest to rewolucja stylistyczna. To bardzo dobry perkusista.

GK: Nad nowym albumem pracujesz już z nimi. Jak Wam się układa współpraca?

JS: Dobrze się układa. Wszystko gra :)

GK: Dużo macie nagranego materiału, czy na razie gracie tylko próby?

JS: Nagraliśmy już perkusję w Studiu S4. Realizował Leszek Kamiński - fantastyczna przygoda! Od początku kwietnia ciśniemy dalej!

GK: Czego możemy spodziewać się po nowej płycie? Czy będzie to kontynuacja tego, co mogliśmy usłyszeć na Twojej debiutanckiej płycie, czy będzie to coś zupełnie nowego?

JS: Będzie to płyta zdecydowanie bardziej zespołowa. Pierwszą płytę nagrałem w dużej mierze
samemu, tylko na perkusji grał ze mną Adam Buczma. Resztę instrumentów nagrałem sam, korzystając z dobrodziejstw techniki. Teraz jest tak, że nagram płytę wspólnie z zespołem, z którym
występuję na koncertach. Będzie to przede wszystkim brzmieć jak zespół, który gra na żywo.

GK: To kiedy możemy spodziewać się nowego albumu? I czy Polskie Radio również będzie jego wydawcą?

JS: Myślę, że pod koniec roku. Wydawcą będzie Polskie Radio. Jesteśmy już po słowie.

GK: A jak Ci się do tej pory współpracowało z Polskim Radiem?

JS: Moja pierwsza płyta była nagrywana zanim znalazł się jej wydawca. Była gotowym produktem,
została zaakceptowana w całości. Nie miałem z nimi żadnych problemów, nie było żadnej ingerencji
artystycznej z ich strony. Żałuję, że nie było środków na promocje albumu.

GK: Ostatnio masz swoje 5 minut. Pojawiasz się w mediach, grają Cię w ogólnopolskich radiach. Jak podchodzisz do tej rosnącej popularności?

JS: Tak szczerze, to nie spotykam się z nią, więc nie muszę do niej podchodzić. Niedawno przeżyłem
apogeum popularności, a było to tak, że jechałem dwa razy pociągiem dzień po dniu i dwa razy zostałem rozpoznany przez osobę z przedziału. Ta pierwsza osoba miała łatwo ponieważ w gazecie było moje zdjęcie przy zapowiedzi koncertu i zapytała: „Czy pan, to pan?”. Jak mnie ktoś rozpozna
to jest to bardzo miła niespodzianka. A gdy ktoś mnie czasem zaczepi i porozmawia, to jest to zawsze bardzo miłe.

GK: Ostatnio zagrałeś trasę w Chinach z zespołem Iowa Super Soccer. Skąd wziął się pomysł na taką wycieczkę?

JS: Nie zastanawialiśmy się nad tym, po prostu dostaliśmy propozycję. Iowa Super Soccer była w
Chinach wcześniej, a teraz pojawiła się możliwość zagrania razem. Tak naprawdę to ja dołączyłem
do nich, a oni dołączyli do mnie. W piosenkach Iowy byłem gitarzystą, a w moich reszta grała ze mną.
Podzieliliśmy repertuar pół na pół. Wspominałem, że oni byli tam wcześniej, i teraz to też
oni najpierw dostali zaproszenie, ale pojawiła się możliwość poszerzenia składu. Michał Skrzydło wysłał tam moje piosenki, okazało się że są w porządku i zaproszenie obejmuje również mnie. To była jedna z najfajniejszych przygód związanych z muzyką jakie miałem.

GK: Zagraliście tam 4 koncerty, jak wrażenia? Jak odebrała Was tamtejsza publiczność?

JS: Bardzo pozytywnie, tam ludzie bardzo pozytywnie podchodzą do Europejczyków, do Amerykanów,
a także do kobiet z Europy. Mieliśmy w składzie dwie dziewczyny, Age Bednarz właśnie i Kaśkę
Włosek i ich europejska uroda wzbudziła szał :)

GK: A jak wygląda organizacja koncertów w Chinach? Podobnie jak u nas czy jest zupełnie inaczej?

JS: Tam wszystko wygląda nieco inaczej, pod niektórymi względami jest tysiąc razy bardziej
profesjonalnie, a w niektórych sprawach panuje amatorszczyzna. Niczego nie da się przewidzieć.
Ale w naszym przypadku wszystkie koncerty poszły sprawnie, fajnie się grało, ludzie faktycznie na te
koncerty przyszli. Ostatni koncert w Ningbo graliśmy w takim ogromnym teatrze, przyszło 800 osób, a
byliśmy jedynym zespołem jaki tam tego wieczoru występował. W Polsce jeszcze mi się nie zdarzyło grać dla takiej publiczności.

GK: Tak na koniec, kiedy będziemy mogli zobaczyć Cię we Wrocławiu?

JS: Na razie jeszcze nie wiem kiedy będę mógł tutaj zagrać ale myślę że nie później niż w przeciągu
kilku miesięcy. Na pewno dużo wcześniej zanim wyjdzie płyta. Oprócz starych utworów zagram
wówczas również nowe piosenki. Stąd jesteśmy, nowy skład już działa i zależy nam na tym, aby się
pokazać przez publicznością, która nas zna.

GK: Dziękuję za wywiad.

JS: Również dziękuję.